Afgelopen zaterdag werden de jongens van JO14-1 van NEO door de ouders verrast met een heuse
NEO-taart. Viel er wat te vieren dan? Als het aan de jongens (en de ouders) ligt, is er altijd iets te
vieren! In dit geval een misgelopen kampioenschap! Klinkt bijzonder en dat is het misschien ook wel.
De ouders wilden de jongens bedanken en in het zonnetje zetten voor een geweldige eerste
seizoenshelft.
Waarin in deze samenstelling begonnen werd met een overtuigende bekeroverwinning van 9-0 op de
JO14 van Baardwijk, waarin 5 jongens het net wisten te vinden. Omdat de andere pouletegenstander
RKDVC zich teruggetrokken had, was dus gelijk de 2 e ronde bereikt. Daarin moest in een
thuiswedstrijd aangetreden worden tegen Dussense Boys, ook een 4 e -klasser. In deze wedstrijd was
het beeld volledig omgekeerd en werden de jongens getrakteerd op een 0-10 nederlaag. Wat het
team echter totaal niet deerde, sterker, de 0-10 werd met gejuich begroet, omdat daarmee het
scorebord weer op de beginstand van 0-0 sprong.
In de competitie begonnen ze met een 3-4 thuisnederlang tegen sv Reeshof. Een wedstrijd die voor
wat chagrijn zorgde, aangezien ze 2 minuten voor tijd nog met 3-2 voor stonden.
De 2 e wedstrijd speelden ze wederom tegen Baardwijk, waar ze 2 weken eerder dus dik van
gewonnen hadden. Ze begonnen veel te slap en onderschatting kwam bovendrijven. Gelukkig
trokken ze uiteindelijk met 4-2 aan het langste eind en werden de eerste 3 competitiepunten
bijgeschreven. Daarna volgden 2 wedstrijden die met goed combinatievoetbal, inzet en hard werken
tot ruime overwinningen leidden. Tot Essche Boys zich aandiende als volgende tegenstander. Een
team dat al diverse wedstrijden met uitzonderlijke hoge scores had gewonnen. Een geduchte
tegenstander dus en dat bleek al snel. Na 10 minuten had het al wel 6-0 kunnen staan, maar keeper
Timo hield de ploeg op de been. Uiteindelijk bleek de tegenstander toch ruim te sterk en werd er met
5-0 kansloos verloren.
De volgende 3 wedstrijden werden overtuigend en wisselend met kleine en ruime cijfers tot de
maximale puntenscore omgezet, waarna de winterstop zich aandiende. Helaas waren in de tussentijd
3 wedstrijden afgelast, waardoor de 5 e plaats op de ranglijst een vertekend beeld gaf. In
verliespunten stond NEO op dat moment gelijk met Reeshof, die wel alle wedstrijden hadden
gespeeld. Een achterstand dus van 9 punten en 3 wedstrijden minder. En een exact gelijk doelsaldo…
een simpel rekensommetje leert dan dat 3 inhaalwedstrijden winnen leidt tot gelijke stand in punten
met een beter doelsaldo. Nu maar hopen dat dat zou gebeuren.
In januari tijdens de winterstop werd de 1 e inhaalwedstrijd tegen de grote rivaal uit de Vrijhoeve,
SSC’55, gespeeld. Na een koude, kletsnatte, slechte 1 e helft, waarin SSC met een 1-0 voorsprong de
ranja opzocht, werden “onze jongens” getrakteerd op een donderspeech van de coach. En met
resultaat! Binnen 2 minuten was de achterstand omgezet in een 2-1 voorsprong, waarna NEO
uiteindelijk overtuigend met 6-2 won. Stap 1 van de inhaalrace was gezet, 6 punten te gaan, aan het
doelsaldo was gewerkt.
Een week later de 2e inhaalwedstrijd tegen DESK. Waar bij de warming-up de tegenstander een
aardige indruk maakte qua fysiek en samenspel bleek dat in de wedstrijd tegen te vallen. De jongens
van NEO, die het zonder hun vaste aanvoerder moesten doen, maar gelukkig hun spits op tijd
hersteld zagen van ziekte, combineerden er lustig op los en waren de betere ploeg. Uiteindelijk werd
ook DESK met 4-0 aan de zegekar gebonden. Nog 3 punten te gaan!

Helaas… daar bleef het bij. Doordat de 2 e competitiehelft alweer moest beginnen en de
najaarscompetitie al was afgesloten, bleef NEO op 1 wedstrijd en 3 punten achterstand van Reeshof
steken en kon er geen kampioenschap worden gevierd, een 2 e plaats bleek het hoogst haalbare.
Toch staken de ouders de koppen bij elkaar om iets voor de jongens te doen om deze zeer geslaagde
najaarscompetitie af te sluiten. Want al werd het kampioenschap dan niet bereikt, deze
competitiehelft was zo’n mooi avontuur met zoveel plezier, vriendschap en onderlinge samenhang
dat daar best wat waardering voor mocht zijn. Een team waar van de 13 spelers er 9 hebben
gescoord heeft échte teamgeest en gunt elkaar veel. En dus werd de 2 e plaats (met een schitterend
doelsaldo van +24) gevierd als een kampioenschap en werden de jongens getrakteerd op taart. Deze
werd voorafgaand aan de 2 e competitiehelft aan aanvoerder Benjamin overhandigd en vervolgens
door het team en de ouders gezamenlijk soldaat gemaakt.
Vanuit de ouders heel veel waardering en dank aan leider Alexander en trainers Ron, Tom en Ben.
Door de fantastische sfeer in en buiten het team zijn uitslagen niet belangrijk, alleen maar leuk. Voor
de voorjaarscompetitie hopen we op eenzelfde spirit in het team en dan komen ook daarin de
resultaten vanzelf. En zo niet? Jammer dan, de sfeer en plezier in het voetballen staan altijd voorop!